در ادامه مقاله قبل در مورد رأی وحدت رویه شماره 707 هیأت عمومی دیوان عالی کشور، با موضوع عدم نیاز تقدیم دادخواست تخریب بنا موضوع ماده 3 قانون اصلاح قانون حفظ کاربری اراضی زراعی (زمین‌های کشاورزی) و باغات به بیان خلاصه پرونده دوم و آرای صادره در این خصوص می‌پردازیم:
رأی وحدت رویه شماره 707 مورخ 21/12/1386 هیأت عمومی دیوان عالی کشور
موضوع: در مورد عدم نیاز به تقدیم دادخواست قلع و قمع (تخریب) بنا موضوع ماده3 قانون اصلاح قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها
خلاصه پرونده دوم
شعبه 101 دادگاه عمومی جزایی گنبدکاووس در پرونده کلاسه 213/86 طی دادنامه شماره 575 مورخ 11/4/1386 آقای م را به استناد ماده3 قانون اصلاح قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغات به لحاظ تغییر کاربری 160 مترمربع اراضی زراعی (زمین‌های کشاورزی) بدون مجوز قانونی به پرداخت یک میلیون ریال جزای نقدی و قلع و قمع (تخریب) بنای ساخته شده محکوم نموده است.
رأی شعبه هشتم دادگاه تجدیدنظر استان گلستان
بر اثر تجدیدنظرخواهی محکومٌ‌علیه (کسی که رأی به ضرر او صادر شده) آقای م، پرونده در شعبه هشتم دادگاه تجدیدنظر استان گلستان به شرح زیر به صدور دادنامه شماره 1355/86 مورخ 30/5/1386 منتهی گردیده است:
«در مورد تجدیدنظرخواهی آقای م نسبت به دادنامه شماره 575/86 شعبه 101 دادگاه عمومی جزایی گنبد که گویای محکومیت تجدیدنظرخواه به پرداخت جزای نقدی در حق دولت و قلع و قمع و تخریب بنای ساخته شده از باب تغییر کاربری زمین‌های کشاورزی میباشد، نظر به اینکه دادنامه معترض عنه (واخواسته) مطابق با قانون صادر شده است و از سوی تجدیدنظرخواه هم ایراد و اعتراض مفید و مؤثری که موجب نقض (شکستن رأی) آن گردد به عمل نیامده، بنابراین تجدیدنظرخواهی غیروارد بوده و به استناد قسمت الف ماده 257 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری دادنامه معترض عنه را تأیید و استوار می‌نماید.
ادامه مطلب