رأی وحدت رویه شماره 707 مورخ 21/12/1386 هیأت عمومی دیوان عالی کشور
موضوع: در مورد عدم نیاز به تقدیم دادخواست قلع و قمع (تخریب) بنا موضوع ماده3 قانون اصلاح قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها
براساس گزارش شماره 62 مورخ 26/9/1386 معاون محترم دادستان عمومی و انقلاب شهرستان گنبدکاووس، از شعب دوم و هشتم دادگاه‌های تجدیدنظر استان گلستان در پرونده‌های شماره 1003 ـ 995/86/ش و 1097/86/8 با استنباط (درک) از ماده سوم اصلاحی 1/8/1385 قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها مصوب 31/3/1374 آرای مختلفی صادر شده است.
خلاصه جریان پرونده‌ها و آرای صادره به شرح زیر می‌باشد:
خلاصه پرونده اول
شعبه 101 دادگاه عمومی جزایی گنبدکاووس در پرونده کلاسه 212/86 طی دادنامه شماره 576 مورخ 11/4/1386 در مورد اتهام آقای ق دایر به تغییر کاربری اراضی زراعی (زمین‌های کشاورزی) به مساحت هشتاد مترمربع به تجاری، با توجه به محتویات پرونده، کیفرخواست تنظیمی مستند به شکایت و اعلام گزارش اداره جهاد کشاورزی، اقرار متهم در دادسرا و دفاعیات غیرموجه وی در دادگاه، با احراز (دریافتن) مجرم بودن متهم و انطباق (هماهنگی) آن با ماده3 قانون اصلاح قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها نامبرده را با رعایت ماده 22 قانون مجازات اسلامی به لحاظ وضعیت خاص متهم و نداشتن سابقه کیفری به پرداخت یک میلیون ریال جزای نقدی و قلع و قمع (تخریب) بنای ساخته شده محکوم نموده است.
رأی شعبه دوم دادگاه تجدیدنظر استان گلستان
پس از تجدیدنظرخواهی محکومٌ‌علیه (کسی که رأی به ضرر او صادر شده) در مهلت قانونی شعبه دوم دادگاه تجدیدنظر استان گلستان طی دادنامه شماره 1105 و 1104 ـ 86 حکم تجدیدنظرخواسته را در قسمت محکومیت تجدیدنظرخواه به پرداخت جزای نقدی را مستنداً به مواد 248 و 257 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری تأیید و در مورد محکومیت به قلع و قمع و تخریب بنای ساخته شده، چون قلع و قمع بنا نیاز به تقدیم دادخواست حقوقی دارد، اعتراض محکومٌ‌علیه را در این مورد وارد تشخیص و به استناد بند ب ماده257 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری دادنامه را نقض (شکستن رأی) نموده است.
ادامه مطلب